Të emigrosh do të thotë të shtegtosh kujtesa dhe të ardhme; lëvizjet në hapësirë janë më së pari lëvizje në kohë, ashtu si bagëtitë e imta që në të vërtetë shtegtojnë nga vera në dimër: ne ishim dhe jemi në një xhep të gjithësisë që zgjerohet e uritur për të dyja, kohën dhe hapësirën. Kësisoj një emigrant është prova më e gjallë se një vete mund të përpunojë ndryshimin që vjen nga më shumë se një jetë njerëzore. Mbi këto është ndërtuar dhe flet libri në prozë "Mëmëdhembje".